” แบบบ้านไทยที่เขาเขียนและแบบบ้านที่สร้างจำลองไว้อย่างลืมไม่ลง มันอดคิดถึงบ้านไทยแท้ ๆ ที่ผมเคยยึดเอาเป็นที่ที่เกิดเกิดมาเป็นตัวเป็นตน ภายใต้บ้านหลังสูง ๆ อย่างโบสถ์และทั้งฝา ทั้งพื้นเป็นไม้สัก บ้านที่ให้กำเนิดแก่ผมนี้ก็คือบ้านในตำบลพระราชวังหรือแหล่งปากคลองตลาด ที่มีโรงเรียนราชินีอยู่ใกล้ ๆ แต่บัดนี้พื้นที่ดินนี้ได้กลายเป็นที่ทำการรัฐบาลไปแล้ว และที่หนึ่งเคยเป็นที่ดินร้างว่างเปล่าที่เต็มไปด้วยพงและทุ่งดงนางแย้มนั้น เป็นที่ติดกับบ้านเก่าของผม ก็ได้กลายเป็นสถานีตำรวจพระราชวังไปแล้ว ประตูบ้านผมนั้นตรงกับช่องทางหนึ่งที่ตัดซอยจากถนนใหญ่มาท่าน้ำ มีชื่อว่าท่าตรงข้าม ที่ท่าน้ำมีท่าเรือจ้างบ้านฝากกรมข้าคลองบางหลวง และท่าวัดกัลยาณมิตร ช่องทางนี้ด้านซ้ายมือเป็นโรงพิมพ์ของกรมแผนที่เก่า ด้านขวามือเป็นบ้านของพระยาอัคราชฯ และพื้นที่ของพระยาอัคราชฯ นี้ติดกับวังพระองค์จุลจักรพงษ์นั่นเอง ถ้าท่านผู้อ่านอยากทราบว่าบ้านเกิดของผมนี้แต่เก่าเป็นบ้านท่านผู้ใดและตระกูลอะไร ก็โปรดอย่าทราบเลยครับ […]

เรื่องเล่าผีหลอกของเจ้านายไทย จากพระนิพนธ์ของพระเจ้าน้องยาเธอ พระองค์เจ้าศรีเสาวภางค์ (2464) ในยุคสมัยรัชกาลที่ 6–7 ซึ่งวิทยาการตะวันตกเริ่มเข้ามามีบทบาทในราชสำนักไทย ความเชื่อเรื่อง “ผี” ก็ยังคงดำรงอยู่ในจิตใจของเจ้านายบางพระองค์ หนึ่งในงานเขียนที่หายากและทรงคุณค่าซึ่งสะท้อนความเชื่อนี้คือ _หนังสือว่าด้วยอำนาจผี แลผีหลอก_ พระนิพนธ์โดย **พระเจ้าน้องยาเธอ พระองค์เจ้าศรีเสาวภางค์** เมื่อ พ.ศ. 2464 ซึ่งได้ทรงบันทึกประสบการณ์ส่วนพระองค์เกี่ยวกับ “ผีหลอก” ที่เกิดขึ้นจริงในสถานที่ต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นพระราชวังบางปะอิน หรือบ้านบางยี่ขัน เรื่องเล่าจึงไม่ใช่เพียงเรื่องน่ากลัว […]